Mad for Each Other S01E01: op ieder potje past een dekseltje

De uitdrukking ‘ze zijn voor elkaar gemaakt’ krijgt een nieuwe lading in Mad for Each Other. In het Zuid-Koreaanse drama vinden No Wi-Oh (Jung Woo) en Oh Yeon-Seo (Lee Min-Kyung) elkaar in het feit dat ze allebei zijn gediagnosticeerd met een psychiatrische stoornis – door dezelfde psychiater nota bene, maar dat weten ze aanvankelijk niet. No heeft grote moeite zijn agressie te bedwingen; Oh ziet waanbeelden. Als No na Oh de praktijk van hun psychiater in wandelt, dan denkt ze dat ze door hem wordt gestalkt. Haar achterdocht verergert als ze No telkens overal blijft tegenkomen.

Zo zien we in het begin van de pilotaflevering hoe No, al gefrustreerd door een moeizaam busritje door downtown Seoul, tijdens een regenbui zijn slipper verliest op straat. Die belandt natuurlijk recht voor de voeten van Oh, die door No wordt gemaand hem terug te schoppen. Maar zoiets moet je iemand die lijdt aan waanbeelden natuurlijk niet vragen, zoveel is duidelijk. Wat volgt is flauwe slapstick, iets met een vliegende slipper, en geluidseffecten die niet zouden misstaan in sitcoms uit de jaren negentig – Seinfeld, anyone? Hoewel het meest frappante aan Mad for Each Other is hoe verzonnen psychische stoornissen worden ingezet als komisch middel.

Dat is namelijk helemaal niet zo grappig, mensen met psychiatrische stoornissen indachtig. Hoewel dat ‘psychische contrast’ tussen No en Oh logischerwijs vooral dient om een romance aan te zwengelen. Dat er op ieder potje een dekseltje past. Ook als dat dekseltje niet bestaat, of lijkt op iets anders. En zelfs als je dat potje, of dat dekseltje, met je vuisten wil vermorzelen. Mad for Each Other is in dat opzicht een zoetsappige relatiekomedie verkleed als pseudo-artistiek drama.