Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Lost in Space S01E1: flitsende reboot van ruimteavontuur

  •  
14-04-2018
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
Lost in Space
Lost in Space is een flitsende reboot, maar de makers verliezen de harde kern van het origineel – de familie Robinson – gelukkig niet uit het oog.
Het zit de familie Robinson niet mee. De eerste vijftien minuten van de pilot zijn nog maar net verstreken en het gezin is al neergestort. Hun ruimteschip zit ondergedompeld en vastgevroren in het ijs, twee van de familieleden zijn tijdelijk uitgeschakeld en de rest heeft slechts zes uur de tijd om een warm onderkomen te vinden, voordat ze allemaal in ijsklontjes veranderen.
Maar gelukkig hebben we het hier over de Robinsons, de meest stabiele en competente familie die je in tv-land kunt tegenkomen. Met als toppunt de scène waarin één van de leden, terwijl deze van top tot teen vastzit in het ijs, een ander door een gruwelijke en – naar we aannemen - bloederige medische procedure heen loodst (‘Doe alsof het been een steak is!’).
Als terzijde: ondanks de grote hoeveelheid hachelijke situaties en een aanzienlijk aantal slachtoffers, vloeit er voor het oog van de camera geen druppel bloed. Wellicht om de serie, gebaseerd op het gelijknamige, familievriendelijke ruimteavontuur uit de jaren '60 (op zijn beurt weer geïnspireerd door de avonturenroman De Zwitserse Familie Robinson), voor twaalf - en niet zestien - jaar en ouder te houden.
5040.w2048.0.7605c17
De overtuigende bekwaamheid van de familie Robinson geeft deze reboot al direct een grote voorsprong op die eerdere, erbarmelijke, verfilming uit 1998. John Hurt en Mimi Rogers als ruimtekolonisten is tot daaraan toe, maar Rollergirl en een punky Party of Five-zus als briljante ruimtewetenschappers? En Joey Tribbiani als superpiloot? Dat gaat toch echt te ver.
Mochten we dan toch neerstorten op een onbekende, niet al te vriendelijke planeet, dan het liefst in het gezelschap van een nuchtere moeder als Maureen (Molly Parker, Deadwood , House of Cards ) en een praktische vader als John (Toby Stephens uit Black Sails , de zoon van Dame Maggie Smith). Ook de kinderen tonen zich uiterst capabel (en de acteurs zijn net niet bekend genoeg om al een hekel aan ze te kunnen hebben). Penny (Mina Sundwall) is de boekenwurm, Judy (Taylor Russell) de durfal en de 11-jarige Will (Maxwell Jenkins) is het grote genie van de familie.
5042.w2048.0.3a041d1
Een van de sterkste punten van Lost in Space is de genuanceerde familiedynamiek. Er is de zusterlijke rivaliteit tussen Penny en Judy, de warme band tussen Judy en Will en de toch wat schurende relatie tussen John en de rest van het gezin. John is dan ook de meest pragmatische van het stel, zelfs op het ongevoelige af. Wanneer er besloten moet worden wie er in het ijskoude water naar hun ruimteschip moet afdalen is er voor John geen twijfel mogelijk: de duidelijk doodsbange Will. Als kleinste past hij als enige door de opening en daarnaast heeft hij ervoor getraind. Einde discussie.
Die interessante wisselwerking maakt de overige spelers bijna overbodig, zoals Don West (Ignaccio Sericchio) en Dokter Smith (Parker Posey in de Gary Oldman-rol), die ook allebei op de planeet zijn gestrand. Een blik op het warrige haar van Posey en het is eigenlijk al meteen duidelijk: bij deze dokter zit ergens een schroefje los.
5043.w2110.0.170ea5c
Wel een welkom weerzien is er met de Robot, in het origineel het mechanische hulpje van de familie Robinson en beste maatje van Will. In deze versie is de Robot echter allesbehalve kneuterig en kolderiek, maar juist een imponerende, fascinerende en misschien ook wel gevaarlijke buitenaardse verschijning. Dat hij uiteindelijk als een deus ex machina iedereen uit de problemen helpt, nemen we dan graag voor lief.
Ondanks de vele speciale effecten houden showrunners Burk Sharpless en Matt Sazama de kern – de familie Robinson – goed in het oog. Best een indrukwekkende prestatie van de scriptschrijvers van Power Rangers, Gods of Egypt, The Last Witch Hunter en Dracula Untold.
5039.w2250.0.b7196ff
Alleen de muziek is overdadig aanwezig. Natuurlijk is het leuk dat het muzikale thema uit het origineel terugkomt – destijds gemaakt door een jonge componist die zich toen nog Johnny Williams noemde – maar de meeste tijd klinkt de score alsof Christopher Lennertz (Revolution, Supernatural) auditie doet voor een nieuwe rampenfilm van Roland Emmerich.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!