Lieve Mama S01E01-03: psychologische thriller met haken en ogen

De eerste keer dat we verpleegster Helen Möhring (Rifka Lodeizen, Ares , Kan door huid heen) tegenkomen, is ze aanwezig bij een verjaardagsfeestje van een collega. Toch is ze er met haar gedachten niet helemaal bij. We hoeven niet lang te wachten om te ontdekken waarom: Helen wordt geteisterd door korte flashbacks van ledematen die door een elektrische zaag in hapklare brokken worden verdeeld.

Deze macabere scène is het resultaat van een huisroof die niet helemaal verliep zoals verwacht. De rover, Brian (Tarik Moree), laat namelijk het leven, doodgeschoten door Helen, uit zelfverdediging. Toch weet haar man Werner (Guy Clemens, ook al een belabberde echtgenoot in De Liefhebbers) haar te overtuigen om niet de politie te bellen. Voor het pistool waarmee ze schoot hadden ze namelijk geen vergunning, en ze wil toch niet dat hun kinderen het straks in hun eentje moeten rooien omdat pa en ma in de gevangenis zitten? En dus belandt Brian in de vrieskist, in afwachting van de elektrische zaag.

Het is een beetje het terugkerende probleem van deze serie: vaak gaat het verhaal wel erg kort door de bocht. Zo laat Helen zich wel heel snel overtuigen dat dit de enige logische oplossing is. Hetzelfde gebeurt bij het verhaallijntje van Ralf (Shahine El-Hamus, winnaar Gouden Kalf Beste Acteur voor De belofte van Pisa). Ralf was de uitkijk van Brian, maar helaas dus niet zo’n hele goede. Vanaf het moment dat hij het pistoolschot hoort neemt Ralf een aantal beslissingen, die niet allemaal even doordacht zijn. Wanneer Brian niet terugkeert, kiest Ralf het hazenpad (verstandig), om in de dagen daarop wel aan iedereen die hij tegenkomt te vragen of ze Brian onlangs nog gezien hebben (minder verstandig). Dan kruist Ralf de paden met Mick (Vincent van der Valk), een gevaarlijke crimineel bij wie Brian nog een schuld uit had staan. Aangezien Brian spoorloos is verdwenen, zo beredeneert Mick, betekent dit dat Ralf hem nu die 6000 euro verschuldigd is. Waarom? Daarom.

Eerlijk is eerlijk: aan het einde van de derde aflevering heb je wel het idee dat er in Lieve Mama, gebaseerd op de gelijknamige thriller van Esther Verhoef, meer speelt dan je in eerste instantie denkt. Want waarom koos Brian juist dit huis uit? En wat speelt er tussen Helen en de charmante chirurg Lex, die toch vast niet voor niets wordt gespeeld door Barry Atsma?

Het format lijkt ook een beetje de kant op te willen gaan van films zoals Fargo en A Simple Plan, beide verhalen waarin normale mensen opeens in abnormale situaties terechtkomen. Zoals in de scène waarin Helen en Werner in een bouwmarkt gaan winkelen voor een elektrische zaag (behulpzame medewerker: ‘Wat voor een materialen wilt u doorzagen?’). Je kan je zeker slechtere rolmodellen voorstellen, maar in Lieve Mama komt het allemaal net niet helemaal uit de verf.

Het probleem ligt daarbij, denk ik, naast de incidentele gaten in logica, toch ook in het personage van Helen. Begrijp me niet verkeerd, Rifka Lodeizen is een goede actrice (ze won vorig jaar haar derde Gouden Kalf voor haar rol als Astrid Holleeder in Judas ), alleen lijkt ze als Helen vast te zitten in één versnelling: continu op het randje van een zenuwinzinking. Uiteraard is dat best begrijpelijk met een door jou doodgeschoten man in je vriezer en een aantal pubers in huis, waarvan eentje (Aiko Beemsterboer, Vechtmeisje, de dochter van Clemens in De Liefhebbers) je steevast een ‘kutwijf’ noemt wanneer ze haar zin niet krijgt (waarna je haar toch haar zin geeft – dat zal haar leren!). Na drie afleveringen wordt het toch wat vermoeiend. Natuurlijk, we zijn pas op de helft, dus er kan nog van alles gebeuren. Mits je dan niet al bent afgehaakt.