Vrijdag Top Tien: wat zijn de beste musicals?

Opvallend genoeg vind je bij Videoland en HBO amper films en televisieseries uit het musicalgenre. Netflix heeft daarentegen een keur aan klassieke en contemporaine zangfilms. Wel valt op dat geen enkele VOD-aanbieder The Sound of Music (1965), Singin’ in the Rain (1952), Jesus Christ Superstar (1973), West Side Story (1961) ,The Little Shop of Horrors (1986) en Romeo + Juliet (1996) aanbiedt.

Deze top tien bestaat na de voorselectie derhalve uitsluitend uit musicals uit de Netflixcatalogus.

(10) The Nightmare Before Christmas (1993)
Deze stop-motion film is niet per se een typische musical. Dat past wel bij regisseur Tim Burton die bekend staat als een vreemde eend in de bijt. Netflix kwalificeert deze klassieker overigens wel als volwaardige musical. Derhalve is deze verbeelding van een nachtmerrie de eerste titel op dit lijstje. Anders had hier bijvoorbeeld de remake van Annie (2014) gestaan, of een van de andere (werkelijke) nachtmerries waarmee de catalogus van Netflix ook rijkelijk is gevuld.

(9) Les Misérables (2012)
Regisseur Tom Hooper (The King’s Speech) had het lef om deze succesvolle broadwayhit te verfilmen. Het resultaat was een – veel te lange – musical over negentiende-eeuws Frankrijk met pompeus acteer- en zangwerk van onder meer Russell Crowe. Je moet ervan houden. De academy deed dat wel en bekroonde Anne Hathaways spel met een Oscar.

(8) The Get Down (2016-)
De enige televisieserie uit dit rijtje eindigt over enkele jaren vast iets hoger. The Get Down – over een groep jongeren in The Bronx in de jaren zeventig, toen hiphop opkwam – heeft de potentie legendarisch te worden. Mede dankzij de waanzinnige visie van de Australische regisseur Baz Luhrmann, wiens Romeo + Juliet (1996) dus ook in deze top tien had moeten staan.

(7) Footloose (1984)
Deze drama/musical markeerde de doorbraak van Kevin Bacon, die daarvoor nog schitterde in culthit Friday the 13th (1980). Hij speelt Ren, de uit Chicago afkomstige durfal die verhuist naar een kleine gemeenschap waar dansen en muziek, zijn passies, verboden zijn. De remake van Footloose uit 2011 is overigens ook beschikbaar bij Netflix, zodat je kan kiezen tussen oud en nieuw vermaak.

(6) Hairspray (2007)
Spijtig genoeg betreft het hier niet Hairspray van rebel John Waters uit 1988, maar een toch aardige remake. Het verhaal – over de gesegregeerde samenleving in Baltimore – is nog steeds in zwang. Vorig jaar verscheen nog een live-versie met onder meer Ariana Grande. Enfin: oudgedienden als John Travolta, Michelle Pheiffer en Queen Latifah vormen een cast met nieuwelingen als Amanda Bynes en ZacAfron. Dat kon niet misgaan.

(5) Fame (1980)
(Fame) I’m gonna live forever. Die zin uit het titelnummer van deze musical is letterlijk onsterfelijk geworden. Menigeen zal de rest van het refrein moeiteloos kunnen meezingen. Deze donkerdere musical geschoten in New York gaf een beeld van een diverse stad en besprak taboes als homoseksualiteit en porno. Het succes was bescheiden, maar de critici konden het gewaagde verhaal wel waarderen.

(4) Dreamgirls (2006)
Een musical over soulmuziek met Jamie Foxx, Eddie Murphy en niemand minder dan Beyoncé. De film werd een daverend succes: hij bracht meer dan 150 miljoen dollar op. Saillant detail: ook het filmjournaille was enthousiast – en dat zijn ze lang niet altijd in dit genre. De zinderende soundtrack geproduceerd door The Underdogs werd daarnaast genomineerd voor een grammy.

(3) Fiddler on the Roof (1971)
Dit verhaal over een joodse boer in het Rusland van voor de Russische Revolutie was vanaf 1964 al te zien op Broadway – en vandaag de dag ook weer. In 1971 werd de musical bewerkt tot een film, die in Nederland niet per definitie een succes was. Nederlandse theatermakers vormden het verhaal om tot de musical Anatevka. In De Verenigde Staten was Fiddler on the Roof overigens een kassucces: de film bracht 83 miljoen dollar op.

(2) Grease (1978)
Zal de onverwachte zomerliefde tussen Danny (John Travolta) en Sandy (Olivie Newton-John) voortleven nadat blijkt dat ze in het najaar naar dezelfde school gaan? Iedereen herinnert zich de titelsong Grease, de gel, de leren jackjes en de stoere jongens. En natuurlijk de klefheid die bijna onlosmakelijk verbonden is met het musicalgenre. Maar Grease heeft het gered na al die jaren: de liedjes en de kleding zijn onderdeel geworden van ons culturele collectieve geheugen.

Naast The Sound of Music (1965) is er deze wonderlijke hoofdrol van Julie Andrews. Zij speelt het titelpersonage: de wereldberoemde nanny die twee kinderen meeneemt op een magische reis. Deze film is echt een goed voorbeeld van gekunsteld escapisme: goedgelovige kijkers laten zich moedwillig onderdompelen in een beduidend minder kwaadaardige wereld dan de onze. Wat kan je er verder nog over zeggen: ‘It's Supercalifragilisticexpialidocious!’