Abstract: Kunst omdat je het wilt

Steek je hand maar omhoog als je bekend bent met de naam van illustrator Christoph Niemann, of van schoenontwerper Tinker Hatfield, podiumontwerper Es Devlin, architect Bjarne Ingels, auto-ontwerper Ralph Gilles, grafisch ontwerpster Paula Scher, portretfotograaf Platon, of interieurontwerpster Ilse Crawford. Nou? Het zijn deze creatieve zielen die centraal staan in de eerste serie van Abstract: The Art of Design, dat hopelijk nog enkele vervolgen gaat krijgen.

Na de wervelende openingstitels, die van elke aflevering anders zijn en visueel aansluiten bij het werkterrein van de hoofdpersoon die erin geportretteerd wordt, leren we de kunstenaar in de daarop volgende drie kwartier redelijk goed kennen. We zien enkele korte interviews met mensen uit de naaste (werk)omgeving, maar de meeste tijd en aandacht gaat uiteraard uit naar de ontwerper zelf. Hij of zij wordt tijdens werkzaamheden gevolgd en op diverse plekken geïnterviewd. Wat is zijn of haar achtergrond? Hoe verliep de route naar het vakgebied? Welke drijfveren spelen mee? En wat is zijn of haar modus operandi?

De makers hebben enkele in hun vakgebied groten der aarde weten te strikken. Zo ontwierp Hatfield vele iconische Nike-schoenen, Devlin podiumdecors voor onder anderen Beyoncé en U2, en maakte Paula Scher (aan het begin van haar carrière!) LP-hoezen voor bijvoorbeeld Bruce Springsteen en Chicago. De aflevering met Christoph Niemann – die onder meer covers voor het tijdschrift The New Yorker ontwerpt – opent niet geheel ten onrechte de serie. Zijn er in elke aflevering visuele grapjes te ontdekken, in die van Niemann zijn deze het verst doorgevoerd. Zijn werk komt hiermee waarlijk tot leven. Tevens biedt de aflevering een mooi kijkje in het creatieve proces van het maken van een documentaire en de wisselwerking tussen filmmaker en onderwerp.

De aandacht van de filmers voor de geportretteerden is zichtbaar groot en de tijd die ze met hen hebben doorgebracht lang, en dit alles mist zijn uitwerking op de ontwerpers niet: zij ogen geheel op hun gemak. Het zijn zonder uitzondering harde werkers – vakidioten, zo u wilt – die 24 uur per dag bezig zijn met creëren. Wat een genot om naar te kijken, deze oogstrelende, creatieve, met liefde gemaakte portretten.