Ingobernable S02: when does the hurting stop?

Je moet het Kate del Castillo nageven: ze kan incasseren. In La Reina del Sur werkte ze zich met veel bloed, zweet en tranen op van bescheiden vriendinnetje van een laaggeplaatste drugskoerier tot drugsbarones (de Amerikaanse versie, Queen of the South , met Alice Braga is te zien op Netflix).

In Ingobernable is ze de Mexicaanse presidentsvrouw, Emilia Urquiza, die direct in de première van het eerste seizoen onterecht opdraait voor de moord op haar echtgenoot (Erik Hayser). Aan het einde van het eerste seizoen is het mysterie rond de moord opgelost, wat echter niet betekent dat Emilia op haar lauweren kan rusten, zelfs met Ana (Eréndira Ibarra, Sense8 ), stafchef van de interim-president (Álvara Guerrero), als geheime bondgenote.

Generaal Almada (Hernan Del Riego), één van de uitvoerders van het moordcomplot, heeft nu de macht over de regering in handen en is niet van plan de waarheid naar buiten te laten komen. Ondertussen is Emilia’s dochter María (Alicia Jaziz) ook nog ontvoerd door een mysterieuze wetenschapper (Isabel Aerenlund).

Emilia krijgt in het tweede seizoen dan ook weer genoeg ellende te verwerken. De voormalige first lady wordt in haar buik gestompt, uitgescholden, aan haar haren de trap op getrokken en meerdere malen bijna verzopen, terwijl een militair zelfgenoegzaam glimlachend toekijkt. Als kers op de taart wordt haar dochter vergiftigd als chantagemiddel. En dat gebeurt allemaal in episode één.

Er zijn zeker slechtere plots te bedenken dan ‘vrouwelijke variant op The Fugitive’, maar je zou willen dat de makers een originelere aanpak zouden vinden dan ‘sterke vrouw wordt opgejaagd en in elkaar gemept’.

Het is vaak geweld om geweld, en dan ook nog op sensationele wijze in beeld gebracht – makkelijk effectbejag waar het tweede seizoen van The Handmaid’s Tale ook weleens in verviel. Maar dat is tenminste nog een serie die expliciet gaat over misogynie. Een dergelijke boodschap is in Ingobernable ver te zoeken, zo werd in het eerste seizoen al pijnlijk duidelijk door de manier waarop er met de nagedachtenis van de vermoorde president werd omgegaan. Wijlen Diego Nava bleek uiteindelijk toch het beste met Mexico voor te hebben gehad, zelfs al liet hij Emilia in de serie première alle hoeken van de kamer zien. Dat Kate del Castillo/Emilia alle tegenslag dapper doorstaat, maakt al het excessieve geweld er niet beter verteerbaar op.

Was het soapy drugsdrama La Reina del Sur ten minste nog een beetje kitsch – de titelsong, met opgewekte accordeon, is zelfs onbedoeld hilarisch – Ingobernable neemt zichzelf heel erg serieus. De ‘twist’ in de finale – die duidelijk hengelt naar een derde seizoen – is zo voorspelbaar, zo gemakzuchtig en zo cynisch, dat je aan het einde even met een blije, vrouwpositieve serie je mond moet spoelen (ons advies: Younger , te zien op Videoland).