I Hate Christmas S01E01: weinig subtiele tragikomedie

Foto credits: Erika Kuenka / Netflix

Het is een beetje een uitgewoonde premisse voor een televisieserie aan het worden: de vrijgezelle vrouw die tegen haar familie liegt dat ze een relatie heeft. In I Hate Christmas ( Odio Il Natale ) ligt het er dik bovenop dat dertiger Gianna (Pilar Fogliati) van haar vrienden en familieleden aan de man moet. De druk wordt jaarlijks opgevoerd in de opmaat naar kerst, een feestelijke tijd die – zo vinden de meeste Italianen kennelijk – je beter met je zielsverwant kan doorbrengen dan alleen. Dus veinst Gianna tijdens een etentje dat ze tijdens het kerstdiner haar vriendje zal introduceren. Ze heeft twaalf dagen om de ware te vinden.

Vrijwel elke scène staat in het teken van Gianna’s vrijgezelle leven: voor de kerstloterij kan je prijzen winnen voor aangelegenheden – zoals een reis – die toch echt bedoeld zijn voor echtparen; als persoon zonder relatie wordt Gianna, die werkt als verpleegkundige, geacht te werken tijdens de feestdagen; Gianna’s collega’s denken dat Gianna ‘mannen’ überhaupt ‘heeft opgegeven’. De druppel is wanneer een familielid aan de Italiaanse vraagt of ze haar eieren al heeft ingevroren. Tegen die tijd is de kijker echter ook al murw gebeukt met deze weinig subtiele manier van verhaal vertellen.

Bovendien sorteert I Hate Christmas een averechts effect: de tragikomedie pretendeert feministisch te zijn – je hoeft toch ook niet per se een relatie? – maar ventileert tegelijkertijd het idee dat het traditionele huwelijk zaligmakend is. Hoewel mensen die getrouwd hebben, zo vertelt een vriendin van Gianna, nooit seks hebben. Wat I Hate Christmas vooral al dan niet onbedoeld blootlegt is de patriarchale samenleving die Italië nog steeds is en dat is niets nieuws onder de zon.