High Maintenance S03E01-02: vol pareltjes

Toen The Guy (Ben Sinclair) vorig seizoen zijn arm brak, en Abdullah (Abdullah Saeed) tijdelijk zijn narcotische hand-en-spandiensten overnam in The Big Apple, vertelde hij zijn tijdelijke opvolger dat hij transacties niet graag in de deuropening doet. De lieflijke hoofdpersoon mag graag de appartementen van zijn clientèle van binnen zien. Hij is letterlijk onze ogen en oren in een uiterst divers milieu van drugsgebruikers. Dat is samen met de algehele zwoele sfeer dé succesformule van High Maintenance, bedacht door het voormalige echtpaar Sinclair en Katje Blichfeld.

Aan het einde van het vorige seizoen nam The Guy de camper ‘Stanley’ over van zijn door Yael Stone gespeelde ex-vriendin – in High Maintenance behoeft niet iedere persoon een naam. Nu is de baarddragende drugsdealer, met zijn immer guitige blik gedost in foute slippers en dito broek, op reis door het bosrijke noorden van de staat New York. Waar hij uit piëteit met andere toeristen toch echt wel wacht met het opsteken van een joint tot ze hem zijn voorbijgelopen. Zodoende bevindt hij zich tussen de ‘Bernie-stemmers’ en de hippies – misschien is het aldaar wel iets te excentriek voor hem. Wie had dat kunnen vermoeden.

The Guy oogt namelijk immer als het prototype hipster. Een man die, zoals vorig seizoen al bleek, zijn kunstopleiding aan Vassar College (één van de meest prominente onderwijsinstellingen in Amerika) nooit heeft afgemaakt, en daar ook al bekend stond als diegene bij wie je moest zijn voor een dosis marihuana. Maar op vakantie, vergezeld door Stanley, is hij dealer-af. De eerste aflevering draait om twee vrouwen: een rouwende vrouw en een zwangere vrouw met wie Sinclairs personage een korte affaire beleeft.

De mooiste scène speelt zich af in een tankstation: The Guy tuurt naar buiten, tuurt in de schappen en wil afrekenen. Dan komt er een vrouw binnen die haar volle tank wil betalen, maar die blijkt al te zijn afgerekend. Door een weldoener. Het is een heerlijk, klein maar fijn, menselijk en altruïstisch gebaar. Een gebaar dat synoniem staat voor High Maintenance, waarin de waarachtige pijnlijkheden des levens naar de achtergrond zijn geschreven. Omdat de dramaserie vooral een ode aan de onbevangenheid is.

Zo ook in de tweede aflevering, waarin The Guy een cliënte bezoekt met exhibitionistische trekjes: ze toont graag op de meest onverwachte momenten haar borst – iets soortgelijks zagen we al in het tweede seizoen. Waarom zou ze dit doen? Om te choqueren, of te provoceren? Misschien doet ze het wel als een tegenreactie op haar saaie kantoorbaan, die in korte fragmenten voorbijkomt. Of omdat ze wil laten weten is hoe mondain de maatschappij is, met al haar rigide regeltjes. Het doet er niet toe. Sinclair en Blichfeld lijden niet aan verklaringsdrang.

In de tweede aflevering dient ook één van The Guy’s vaste klanten zich aan, Marty. De vreemde snuiter die steevast als zijn dealer zijn pand weer wil verlaten, hem nog een anekdote wil meegeven – maar deze dan prompt is vergeten. Misschien blowt hij wel te veel. Wanneer The Guy bij hem op bezoek komt vertelt hij dat zijn fiets is gestolen. ‘Misschien moet je op Marktplaats kijken’, zo adviseert zijn gespreksgenoot. Wat volgt is een rit langs online advertenties, en in plaats van een fiets wordt Marty de eigenaar van een grotesk schilderij, een hometrainer en twee autostoelen.

Die laatste aankoop mag hij afhalen bij een sloopbedrijf. Ze komen uit een auto waar recent een verkeersongeluk mee is gebeurd. Sterker nog: het bloed is nog vloeibaar. Dan blijken de verhandelingen een droom. Maar er gebeurt wel zeker wat in Marty’s esoterische brein. En in High Maintenance zijn ook veel gebeurtenissen koortsdromerig maar waar. Zoals in de openingsscène, waarin Abdullah en The Guy herboren worden door de auto waarin ze zitten de wasserette in te rijden. Eerst is het donker, de muziek draait synchroon op de bewegingen van de wassers, en dan wordt het langzaam maar zeker weer licht.

Ook het derde seizoen van High Maintenance zit vol met dit soort pareltjes; met taxichauffeurs die op Barack Obama lijken en dates die pruiken dragen. En alles er tussenin. Gelukkig gaat The Guy bij zijn cliënten naar binnen. Vanuit de deuropening is het zicht toch beperkt.