Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Hap and Leonard S02: Allesbehalve dertien in een dozijn

  •  
17-07-2017
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
72 keer bekeken
  •  
1479295475
Het tweede seizoen van Hap and Leonard, zegt showrunner John Wirth, is dat duwtje zeker waard.
Dat John Wirth inmiddels de kneepjes van het tv-vak kent mag je gerust een understatement noemen. Al 35 jaar werkt hij als schrijver, producent en showrunner mee aan series als Nash Bridges, Terminator: The Sarah Connor Chronicles en Remmington Steele. Wirth is een gerespecteerd probleemoplosser. Zo zette hij de westernserie Hell on Wheels na twee warrige seizoenen vol artistieke onenigheid succesvol terug op de rails. Nu sluit hij als showrunner aan bij het tweede seizoen van Hap and Leonard met James Purefoy en Michael Kenneth Williams in de titelrollen.
‘Ik heb over de jaren een reputatie gekregen als “fixer”,’ beaamt Wirth tijdens ons bezoek aan één van de sets in Atlanta. ‘Herinner je je het Harvey Keitel-personage in Pulp Fiction? Dat ben ik, maar dan voor tv-series.’ Niet dat er bij Hap and Leonard iets gefikst moest worden, verduidelijkt hij snel. ‘Deze show had gewoon een beetje een duwtje in de rug nodig.’
Zo’n duwtje kunnen alle, niet typische, tv-series wel gebruiken. ‘Ik denk dat er nu, op dit moment, zo’n vier- á vijfhonderd tv-series in productie zijn. Dat maakt het vooral wat betreft casting een uitdaging. Acteurs zijn er genoeg, maar acteurs en actrices die ook echt een tv-serie kunnen dragen, die zijn er veel minder.’ Maar de enorme aanwas stelt ook de tv-kijker voor een ondoenlijke opgave, zegt Wirth. ‘Ik word zelf ook continu bestookt met vragen of ik de nieuwe Black Mirror, Happy Valley of NCIS: New Orleans heb gezien. Zelfs al zou je het willen, je kan niet alles kijken.’
Daar komt bij dat anders in tv-land niet altijd beter is. Integendeel. ‘Netwerken zoals CW en CBS hebben een businessmodel waarbij ze een heleboel series maken die eigenlijk heel erg op elkaar lijken, een beetje zoals deze machientjes (wijst naar onze memorecorders) die hier nu voor mijn neus liggen. Dat kunnen ze ook als de beste. Maar wil je iets maken dat echt onderscheidend is, dan is het moeilijk om door te breken, om je publiek te vinden.’
Dat een seizoen van Hap and Leonard maar zes afleveringen telt, werkt dan niet in je voordeel. ‘Wanneer je in een jaar met 52 tv-weken met een serie komt die maar zes weken te zien is, dan is het voorbij voor je er erg in hebt. Het gebeurt wel eens dat een serie geruisloos aan de mensen voorbij gaat. Dat lijkt me één van de ergste dingen die je als showrunner kan overkomen. Maar ook bij een serie als Hell on Wheels, die toch vijf seizoenen telt en echt succesvol is geweest, krijg ik soms als reactie: “Goh, wat leuk, gaat dat over motoren?”’
Pluspunten van kortere seizoenen zijn er gelukkig ook. ‘Je kan makkelijker talent aan je binden. Je kan moeilijk op Kevin Spacey afstappen en zeggen: “Vergeet je filmcarrière, wij willen je de komende vijf tot acht jaar vastleggen voor 24 episodes per seizoen, met acht weken vrij per jaar.” Ter vergelijking: dit seizoen van Hap and Leonard hebben we straks in acht weken geschoten. Met kortere verbintenissen kan je een hoger kaliber acteurs aantrekken.’
Acteurs zoals James Purefoy (The Following) en Michael Kenneth Williams (Omar uit The Wire). ‘De reden dat de serie überhaupt op mijn radar opdook was vanwege die twee namen. Ik zag een trailer voor het eerste seizoen voorbij komen en dacht meteen: Een serie met James en Michael? Die wil ik zien! Maar de reden dat ik als showrunner ben aangeschoven, is ook echt de serie zelf. Van de bijna vijfhonderd series die per jaar in Amerika gemaakt worden, is een hoop echt lopendebandwerk – zelf kijk ik steeds meer buitenlandse televisie. Maar toen ik Hap and Leonard voor het eerst zag wist ik dat deze serie meer wilde zijn dan één van de dertien in het dozijn. Deze show heeft meer te vertellen.’
Waaronder over de politiek. De serie is gebaseerd op de boeken van Joe R. Lansdale, over de ongelofelijke avonturen van (en de hechte vriendschap tussen) een conservatieve zwarte homoseksuele cowboy (Williams) en een liberale heteroseksuele klusjesman (Purefoy). ‘Het tweede seizoen speelt zich af in Texas in 1988 – niet de meest ruimdenkende, of vergevingsgezinde plek in het land – en is in essentie een moordmysterie. Maar omdat het ‘maar’ Afrikaans-Amerikaanse kinderen betreft, doet de voornamelijk blanke politie niet heel erg hard zijn best de moorden op te lossen.’ Politiek zat altijd al in de serie (en in de boeken), benadrukt Wirth. ‘Maar nu Donald Trump is verkozen tot president geeft dat het verhaal een nog diepere lading. Het derde seizoen, mocht die er komen, gaat over de Ku Klux Klan, dus we zijn nog lang niet uitgepraat.’
Hap and Leonard S2, vanaf 17 juli bij AMC in Nederland
 
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!