Halston S01E01: de belichaming van chic

‘Het is eigenlijk beeldhouwen.’ Zo omschrijft mode-icoon Halston (Ewan McGregor) zijn métier. In zijn atelier verfraait hij, met de zorgvuldigheid van een Rodin, een model met een nieuw outfit. De couturier – die beroemd werd in de jaren zestig, en vroegtijdig overleed in 1990 – lijkt al van jongs af aan te weten wat haute couture behelst. In de openingsscène van het vijfluik Halston, gesitueerd in de Amerikaanse staat Indiana in 1938, decoreert een piepjonge Roy Halston Frowick een hoed voor zijn moeder met hanenveren. Jaren later, in 1961, ontwerpt hij de hoed die first lady Jackie Kennedy tijdens de inauguratie van haar echtgenoot John draagt.

Gaandeweg wordt Halston – de eerste aflevering speelt zich af aan het einde van de jaren zestig - een bekende naam in de modewereld. Onder meer omdat hij beroemde vrouwen blijft kleden, zoals Liza Minnelli (een heerlijk sprankelende rol van Krysta Rodriguez), die volgens de couturier ‘toe is aan een nieuwe look’. Minnelli wordt zijn muze en uithangbord van zijn mode ineen. Met een combinatie van charme en norsheid weet Halston (Ewan McGregor palmt de kijker met gemak in) een heel designteam voor zich te winnen. Waarop hij probeert met zijn nieuwe modelijn de mode-esthetiek te veranderen, geïnspireerd door flanerende vrouwen op straat. Saillant is dat een van zijn assistenten Joel Schumacher (Rory Culkin) is.

Schumacher zou later kostuums ontwerpen voor de films van Woody Allen en nog veel later zelf doorbreken als filmmaker, met als hoogtepunt misschien wel The Lost Boys uit 1987. Waarmee maar weer eens de innige band tussen fashion en film wordt benadrukt. Een band waar ook de producent van Halston, Ryan Murphy (American Horror Story), zich al te bewust van is. Het drama geeft in dat opzicht een fascinerend inkijkje in de machinaties van de modewereld gedurende Halstons opkomst en ondergang. En de moraal van het verhaal is, aldus Halston, dat ‘chic zich moeilijk laat vatten’. Chic is een bijna ongrijpbaar fenomeen. En Halston was misschien wel de belichaming van chic.

McGregor lijkt deze onmiskenbare elegantie te hebben gevangen in zijn rol. Kijk alleen al naar de manier waarop hij een sigaret vasthoudt tussen zijn vingers. Hoe stoïcijns hij erbij kijkt. Alsof hij gemaakt is om te schitteren. Alsof het allemaal vanzelfsprekend gaat. Maar dat is natuurlijk niet zo, ook dat wordt in sommige scènes onderschreven. Hoe Halston zich door het leven heen bluft. Maar wie ‘groots denkt’ zal groots worden. Amerikaanser wordt het in die zin niet, in dit deze amusante en sympathieke televisiebiografie.