Follow the Money S03E01-02: zichtbare geldsporen en witwaspraktijken

Witwassen van geld tussen grote en kleine criminelen, belonende hiërarchie in de drugswereld, en subtiele bedreigingen. Het derde seizoen van Follow the Money toont de (criminele) ironie van het kapitalisme: misdaad loont (afijn, soms dan).

De Deense dramaserie Follow the Money is het geesteskind van Jeppe Gjervig Gram (die ook coscenarist was van de populaire serie Borgen), en hij schreef het script in samenwerking met Tobias Lindholm ( Mindhunter ). Waar de eerdere twee seizoenen gericht waren op de witteboordencriminaliteit in de Deense ecologische industrie, verschuift de focus nu naar de grauwe wereld van de straat, en de witwaspraktijken van de criminele onderwereld.

De rustige Nicky (Esben Smed) is een cannabis-smokkelaar in Kopenhagen. Hij werkt onder de beruchte criminele baas ‘het scheermes’, ofwel Marco, en wast de verdiensten schoon middels een sapbar. Naast zijn criminele praktijken is hij ook vaak te vinden in de schoolbanken, voor een college bedrijfswetenschappen. Aan de andere kant van de wet heeft de detective Alf (Thomas Hwan) last van PTSS en slapeloosheid, nadat hij een moordaanslag heeft overleefd. Hij heeft zijn bureau verruild voor de straat, en heeft een nieuwe baan bij een speciale politie-eenheid. Ondertussen krijgt de naïeve bankmanager Anna (Maria Rich), ondanks jarenlange trouwe dienst, geen promotie tot filiaaldirecteur. Om de noodlijdende onderneming van haar man te helpen, begint ze voorzichtig met het witwassen van geld voor een klant.

Stromannen, dode zigeuners, witwassen, drugshandel, en ongemakkelijke etentjes. De spanning stijgt gestaag in de eerste twee afleveringen. ‘Vergeet je verheven idealen', snauwt Anna’s dominante echtgenoot, terwijl hij erop aandringt dat ze hem en het bedrijf kan helpen. Na het mislopen van haar promotie, en mede door de druk van haar man, heeft ze er genoeg van en gaat ze in zee met de criminele ondernemer Rune (Alexandre Willaume). Haar introductie in de tweede aflevering illustreert nauwkeurig dat je met enkel kleine stappen al snel in een grijs schemergebied terechtkomt, waarna je mogelijk kan eindigen in de zware criminaliteit.

De interne en externe conflicten van de karakters worden duidelijk afgebakend. Nicky heeft moeite om balans in zijn leven te brengen; zijn ex is opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis en zijn zoon Milas is bij een pleeggezin ondergebracht – en dit alles zal later in de serie zijn achilleshiel worden. Ondertussen merkt Alf dat zijn gedetailleerde werkmethodes nog niet samengaan met de alfamannetjes waarmee hij in zijn team moet samenwerken. Daarnaast worstelt hij met zijn demonen, maar wil hij niet met ziekteverlof, en geeft hij zich langzaam over aan zijn verslaving.

Het script maakt ruimte om langzaam het verhaal te onthullen, en wijst nog geen beschuldigende vinger naar de personages. De koude, metaalblauwe kleuren, en de glijdende camera’s in de Deense hoofdstad, dragen bij aan het realisme van een klassiek crimineel verhaal.

‘Er is een nieuwe generatie die het overneemt’, pocht een flitsende, jonge geldwisselaar, die eigenlijk nog op een lage trede staat in de voedselketen van de drugswereld. Follow the Money is niet bijster origineel, maar ontzettend vermakelijk.