Follow the leader: Monty Python's Flying Circus

Het is misschien enigszins flauw om te stellen dat John Philip Sousa (1854-1932) voornamelijk bekend is van de absurdistische komedieklassieker Monty Python’s Flying Circus. De Amerikaan staat namelijk bekend als de belangrijkste componist in de geschiedenis van de marsmuziek (hij kreeg zelfs de bijnaam ‘The march king’). En er is zelfs een blaasinstrument, de sousafoon, naar hem vernoemd.

De voornaamste reden dat het sketchprogramma met onder anderen John Cleese en Terry Jones koos voor ‘The Liberty Bell march’ als intromuziek, was het feit dat het stuk in het publieke domein zat en dus gratis te gebruiken was. In 1969, het jaar van de eerste uitzending van de serie, kwam een BBC-manager met drie platen langs bij de acteurs. ‘Toen we “Liberty Bell” hoorden, zeiden we allemaal: “Dat is hem!”. Het was een makkelijke beslissing,’ vertelde Jones in 2009 in gesprek met The Telegraph.

‘Het is tegelijkertijd vrolijk en pompeus,’ geeft Jones als verklaring voor het feit dat het muziekstuk een kleine vijftig jaar later nog steeds bij fans is blijven hangen. ‘Het vraagt er praktisch om om belachelijk gemaakt te worden, en ontmanteld.’ Dat deden de Pythons ook, door het stuk na dertig seconden grofweg af te kappen door middel van een getekende voet die het beeld platstampt en het geluid van een scheet.

Naast het gebruik in de komedieserie is ‘The Liberty Bell march’ echter een muziekstuk dat uitsluitend bij volkomen serieuze gebeurtenissen gebruikt wordt. Zo werd het jarenlang gespeeld door de wachters bij Buckingham Palace. De Britten stopten daarmee, toen Monty Python zó bekend werd, dat mensen het muziekstuk uitsluitend associeerde met de komedieserie.

In de Verenigde Staten wordt het stuk, ondanks het feit dat Monty Python ook daar populair is, nog wel bij officiële gelegenheden gebruikt. Zelfs bij presidentiële inauguraties. Clinton, Bush en Obama werden allemaal onder de tonen van het stuk van Sousa ingezworen als president van de Verenigde Staten.