Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Follow the leader: Mindhunter

  •  
11-04-2018
  •  
leestijd 3 minuten
  •  
MINDHUNTER
Wie zijn toch die artiesten die de opening van onze favoriete tv-series verzorgen? In deze reeks artikelen kijken we naar de bands, zangers en zangeressen die de leaders zongen. Deel 67: Jason Hill, bekend van Mindhunter.
Tussen het geweld van grootheden als Game of Thrones en House of Cards was het eerste seizoen van Mindhunter een van de onverwachte hoogtepunten van 2017. De reeks van producent David Fincher (regisseur van films als Seven, Fight Club en Gone Girl) volgt de eerste FBI-profilers, terwijl ze in de jaren zeventig seriemoordenaars interviewen om psychologische profielen van ze te schetsen. Die gesprekken zijn duister en zitten vol gruwelijke details. Twee dingen waarin je als kijker zowel met het geluid als de beelden van het intro al voor gewaarschuwd wordt.
Laten we beginnen met de muziek. Die is afkomstig van de Amerikaanse muzikant Jason Hill. Zijn roots liggen in het indiecircuit, waarin hij vanaf 2003 actief is met de band Louis XIV. Een echte doorbraak kwam er nooit, maar de groep heeft een fanatieke 'cult following' (naar verluidt is David Bowie een liefhebber). Dat geldt ook voor het popcollectief Vicky Cryer, dat Hill in 2011 opricht met The Strokes-frontman Julian Casablancas, The Killers-bassist Mark Stoermer en maar liefst twee drummers: Dominic Howard van Muse en Alex Carapetis van Nine Inch Nails.
Het is de muziek van Vicky Cryer die Hill op de radar van de film- en seriemaker zet. Wanneer de vrouw van David Fincher een nummer van de band draait tijdens een vakantie, besluit hij dat hij met ze wil samenwerken. Wanneer de regisseur in 2014 Gone Girl maakt, besluit hij dan ook om Hill te vragen een nummer voor de soundtrack te produceren - een cover van ‘She’ van Charles Aznavourm, dat in de trailer gebruikt wordt.
En wanneer Fincher vervolgens bezig is met een HBO-serie over de opkomst van de videoclip in de jaren 80, vraagt hij wederom naar Hill voor een samenwerking. De opnamen van de serie, Videosyncrazy genaamd, worden echter nooit afgerond. Maar als bedankje voor het enthousiasme dat Hill voor het project toonde, zegt Fincher: ‘Ik ben bezig met een serie over seriemoordenaars, als je interesse hebt.’
Hill gaat de samenwerking aan, en het duo besluit al snel dat Mindhunter een duistere soundtrack nodig heeft. ‘De muziek is ontstaan uit een zeer volwassen gesprek over wat we wilden losmaken in de meest duistere hoeken in de hersenen van de kijkers’, vertelt Fincher aan Billboard. ‘En wat ik ook op hem afvuurde, hij reageerde telkens op een manier die ik niet verwachtte.’ Want Hill gaat experimenteel te werk bij het zoeken naar een enge soundtrack. Hij bespeelt niet alleen traditionele instrumenten, maar neemt ook het geluid op dat zijn vingers maken wanneer hij wrijft over de randen van wijnglazen, met verschillende hoeveelheden vloeistof erin.
Het zorgt voor een angstaanjagend effect. ’Wanneer je het hebt over de onmenselijkheid van bepaalde figuren vanwege hun psychoseksuele sadisme, dan wil je geen Burt Bacharach op de soundtrack’, legt Fincher uit. En naast de muziek gebruikt het intro van Mindhunter ook nog eens visuele trucjes om de kijker een gevoel van onbehagen te geven. Tijdens de beelden zien we namelijk steeds flitsen van een bloederig lijk. Ze duren slechts een fractie van een seconde, zodat je nauwelijks de tijd krijgt om ze te registreren. Fincher paste deze techniek al eerder toe in Fight Club, waarin hij flitsen van een foto van een penis gebruikte. Philipp Acker zette al die foto’s onder elkaar op Twitter.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!