Follow de SOA: seks en wiskundige berekeningen

Foto credits: Videoland/Fiction Valley

‘Ik wil ontmaagd worden. En snel ook’, zegt Esmée resoluut in een 50 km/u-autootje tegen haar beste vriendin Rune. En ze weet al precies met wie ze het wil gaan doen: Jacob (Reiky de Valk). De serie begint (uiteraard) met het einde van de serie en blikt dan terug naar de gebeurtenissen die geleid hebben tot het moment waarop Esmée in een weiland een gat graaft en daarin gaat liggen. Verkondigend dat ze alles heeft verneukt, letterlijk en figuurlijk. Esmée (Damaris de Jong) is al drie maanden 18 en vindt het erg jammer dat ze nog maagd is. Haar vriendin Rune (Hanneke van der Paardt) heeft een relatie met een vrouw en is in therapie.

Ze ‘wiepen’ en kort daarna deelt Jacob haar mede dat hij chlamydia heeft en het verstandig is dat zij zich ook maar even laat testen. Jacob is in de veronderstelling dat Esmée heeft gelogen en dat hij de soa van haar heeft gekregen en noemt haar een f***ing b*tch. Esmée neemt het als missie om dat te ontkrachten. ‘Obsessies zijn een soort zwarte gaten waarin alles verdwijnt.’ Terwijl ze ook zelf haar eigen seksuele ontdekkingsreis begint, wordt het vinden van de soa-bron een obsessie. Eén waardoor ze alles om haar heen uit het oog verliest, wat gevolgen heeft voor haar relaties.

Hoewel de tienermeisjes in de serie regelmatig door elkaar voor slet worden uitgemaakt en Esmée uitgescholden wordt voor ‘soa autist’ en ‘sociaal gestoorde kech’, komen ze er in de coming-of-age-stijl toch achter dat dat allemaal niet zo aardig en vooruitstrevend is. ‘Het belangrijkste van seks is dat je er plezier in hebt’, aldus de ouders van Esmée.

Follow de SOA heeft een fijne combinatie van nieuw en bekend acteertalent. Zo zijn Eefje Visser, Jacob Derwig, Benja Bruijning, Leona Philippo, Victoria Koblenko en Merol te zien. Maar het zijn vooral de nieuwelingen die de serie dragen. De serie is niet zo baanbrekend als bijvoorbeeld Sex Education of Euphoria , maar de thema’s die Follow de SOA probeert aan te snijden zijn hierdoor zeker geïnspireerd. En het is vermakelijk om deze in Nederlandse setting te zien. De vierde muur wordt door Esmée regelmatig doorbroken, wat toch voelt als een aftreksel van Fleabag (waarin dit wel briljant gedaan wordt).

Het is in ieder geval duidelijk dat de makers de complexiteit van tienerhormonen wilden combineren met alle lagen van diversiteit en mentale gezondheid. Ze overdoen het alleen met het gebruik aan straattaal, wat niet alleen ongeloofwaardig is, maar ook irritant.