Filmmuziek: componisten en hun neiging tot kopiëren

· Door

Facebook Twitter WhatsApp

Gaan we op de Avond van de Filmmuziek ook iets horen over de talloze plagiaatkwesties in het genre?

Iedere componist verwijst (al dan niet bewust) wel eens naar iets wat hij of zij al eerder heeft gehoord, maar filmmuziekcomponisten doen dat soms wel zeer nadrukkelijk. Het opmerkelijkste voorbeeld van een plagiaatschandaal in de recente geschiedenis van filmmuziek draait om Zack Snyder’s 300 (2006). Componist Tyler Bates had overduidelijk genoten van Elliot Goldenthals epische arrangementen voor Julie Taymor’s Titus (1999) een paar jaar eerder, en nam hele stukken een op een over in 300.

https://www.youtube.com/watch?v=8tAT_A71WOs

Na vernietigende kritieken van muziekrecensenten, liet distributeur Warner Bros. Pictures stickers plakken op de DVD’s van 300, die verwezen naar een website waarop ze uitlegden dat Bates de muziek van Goldenthal had geplagieerd.

https://www.youtube.com/watch?v=VAZsf8mTfyk

Maar soms is een soundtrack zo goed, dat ook de componist zelf vindt dat het gerecycled moet worden. Michael Giacchino’s hoofdthema van Doctor Strange (2016) vertoont zulke hoorbare overeenkomsten met zijn eerdere Star Trek (2009), dat de kijker tijdens Stephen Strange’s avonturen half verwacht de USS Enterprise uit de lucht te zien vallen.

https://www.youtube.com/watch?v=EO1FZEUbZJE

https://www.youtube.com/watch?v=O6Gkdme2bck

En wat te denken van James Horner? De Oscarwinnende componist van onder meer Apollo 13 (1995) en Titanic (1997) hergebruikte regelmatig fragmenten van zijn eerdere werk. Luister en oordeel zelf:

https://www.youtube.com/watch?v=F6JfEIU6TfI

https://www.youtube.com/watch?v=A7CwURR1KTE

De Avond van de Filmmuziek, zondag 26 maart, NPO1, 23:10 uur

Lees ook