Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

FightWorld: bloed, zweet en trainen

  •  
15-10-2018
  •  
leestijd 4 minuten
  •  
108 keer bekeken
  •  
FightWorld
Als je ook maar een beetje affiniteit met vechtsport hebt zit je al snel mee te bewegen tijdens het kijken van de nieuwe Netflix docu-reeks FightWorld.
De serie gebruikt martial arts vooral om met veel respect de rauwe kanten van vijf culturen te laten zien, wat de serie ook uiterst kijkbaar maakt voor oningewijden. Vechtsport als vermaak is de laatste jaren min of meer 'mainstream' geworden. Rico Verhoeven schuift aan bij Studio Voetbal tijdens het WK en Iers fenomeen Conor McGregor is een meer dan bekende naam, ook buiten de wereld van UFC. FightWorld blijft (gelukkig) ver weg van de schijnwerpers en de bekende namen. De focus ligt op vechters van vlees en bloed, die hun kracht en talent hebben aangegrepen om zich te ontworstelen (ha!) aan de moeilijke omstandigheden waarin ze zijn opgegroeid.
Laat het maar aan Netflix over om daar vervolgens toch een visueel spektakel van te maken. De streamingdienst is ontzettend goed in het maken van reclamefilms, zonder daarbij reclame voor een product te maken. Chef’s Table bijvoorbeeld, een prachtig gefilmde, sfeervolle serie over de meest bijzondere chefkoks ter wereld. Of The Toys That Made Us, een docuserie over hoe wereldberoemd speelgoed tot stand is gekomen. Zie ook: Abstract, the art of design.
Het doel van deze docu’s is niet om je richting de restaurants van de gefilmde chefs te bewegen. Of om alsnog allemaal vintage speelgoed te gaan kopen. Maar na het zien van de series wil je niets liever dan dat. Het is propaganda zonder doel. Of eigenlijk, het esthetisch in beeld brengen van het onderwerp is een doel op zich. Met FightWorld is ook voor deze aanpak gekozen. FightWorld klinkt als een pretpark waar je je letterlijk doorheen moet knokken, maar het is een intelligent in elkaar gezette, visueel overweldigende reeks over vechten als overlevingsmechanisme.
7100.w1955.0.388edce
De presentator heet Frank Grillo. Een acteur, en wel eentje in de categorie: geen bekende naam, wel een bekend gezicht. Zo één die je tijdens het kijken toch even in de IMDb-app op gaat zoeken. Om er vervolgens ‘oh ja’-zeggend achter te komen dat hij in Wheelman , Captain America: The Winter Soldier, Zero Dark Thirty , The Grey en Prison Break heeft gespeeld. En in de serie Kingdom, vooral bekend om de rauwe verbeelding van de vechtsportwereld. Daar zal hij deze rol van FightWorld-presentator aan te danken hebben. Aan geloofwaardigheid trouwens geen gebrek, want Grillo doet zelf al 35 jaar aan martial arts. 35 jaar al? Jazeker, de man blijkt namelijk al 53 jaar oud, en dat zou je ‘m zeker niet geven.
Grillo is een goede keuze als presentator - en niet alleen vanwege zijn belachelijk knappe 'looks'. Hij weet zich goed ondergeschikt te maken aan het onderwerp, en voegt tegelijkertijd met zijn kennis van - en passie voor - het onderwerp echt wat toe. Dat hij over een niet gering ego beschikt is overigens wel duidelijk, en soms ook vermakelijk. Zoals wanneer dé Mexicaanse bokscoach hem hoofdschuddend een paar voor de hand liggende tips geeft, of wanneer hij in Thailand niet mee kan komen met de training. Gelukkig kan Grillo behalve uitdelen ook incasseren.
FightWorld doet vijf verschillende landen aan. Drie daarvan zijn voor de hand liggend. Mexico als bokskampioenenland, Thailand vanwege Muay Thai (de inspiratie voor het in Nederland populaire kickboksen) en Israël vanwege Krav Maga. Stuk voor stuk onmisbare stops op de vechtsportwereldreis. De andere twee zijn verrassender en daarmee ook gelijk het meest bevredigend: Senegal’s Laamb-worstelen en Myanmar’s Lethwei, oftewel Birmees boksen.
Elke aflevering heeft een net wat andere andere film- en montagestijl, zodat je tijdens het bingen nooit het gevoel hebt naar een ‘vechten-als-metafoor-voor-het-harde-leven-in-land-X-formuleshow’ te kijken. Enige echte kanttekening: de laatste aflevering, in Israël, voelt haast als een goed-nieuws-show, met als er wel heel erg dik bovenop liggende boodschap dat Krav Maga de oplossing voor alle problemen is. Hierdoor past het sluitstuk qua toon niet helemaal binnen de rest van de serie.
7101.w1955.0.7ae3af8
Je kan FightWorld uiteindelijk het best vergelijken met Anthony Bourdains culinaire reisserie No Reservations. De presentator heeft het erg getroffen met zichzelf, maar doet z’n werk uitstekend, waardoor het onderwerp van de show ondergeschikt wordt aan de beleving. Je hoeft niet per se Bourdains liefde voor eten of Grillo’s vechtsportpassie te delen, je hoeft alleen maar te genieten van het mooi gefilmde vakwerk.
Kortom, Netflix maakt weer eens goede reclame voor zichzelf. FightWorld is met respect voor de sport, de deelnemers en de landen waarin de serie zich afspeelt gemaakt, en is dan ook heel erg voor herhaling vatbaar. Een tweede seizoen is meer dan welkom.
FightWorld, vanaf 12 oktober 2018 op Netflix
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!