Fake Famous: documentaire blijft aan de oppervlakte

Foto credits: HBO

'Wil je beroemd worden?' Met een castingcall in Los Angeles waar zo'n 4000 mensen op afkomen, zoekt regisseur Nick Bilton drie subjecten om beroemd te maken. Hij bestempelt het als sociaal experiment en het doel is om te kijken hoe je op Instagram door net alsof te doen, snel beroemd kan worden.

De journalist, die voorheen over de techindustrie schreef voor onder andere Vanity Fair en The New York Times, laat zien hoe gemakkelijk het is om te doen alsof je een influencer lifestyle hebt.

Likes, comments en vooral volgers zijn letterlijk geld waard en hoeveel vertellen de verschillende mensen die geïnterviewd worden: 'Ik heb iemand een keer $80.000 betaald voor twee tweets en een Instagram-post.' Influencers krijgen gratis spullen en het ultieme doel is om een geheel betaalde luxe vakantie te krijgen.

De drie mensen die Bilton heeft uitgekozen zijn aspirant-actrice Dominique, muzikant en kledingontwerper Chris, en makelaars-assistent Wylie die in L.A. een levendigere gaycommunity zocht. Alle drie hebben ze niet veel volgers, maar Bilton gaat daar verandering in brengen. Ze krijgen een ander kapsel en een fotoshoot met een wc-bril als vliegtuigraampje, creëren de illusie van een privégym en een spa, en Bilton koopt voor $119 7.500 nepvolgers (bots) per account. En wist je dat je voor maar $50 per uur een ruimte kan huren die ingericht is als privéjet?

Niet verrassend is dat Dominique de influencer-status haalt en van alles gratis toegestuurd krijgt. Maar waarom dat zo is (genderdynamiek en het vrouwelijk lichaam als verdienmodel) laat Bilton achterwege.

Jammer is ook dat hij niet dieper ingaat op waarom het zijn van influencer jonge mensen zo aanspreekt of wat de psychologische gevolgen van in de schijnwerpers staan - welke Wylie bijvoorbeeld ondervindt – teweegbrengen. Hierdoor blijft de documentaire oppervlakkig, terwijl er genoeg aanknopingspunten worden gegeven om er dieper op in te gaan, door bijvoorbeeld actrice en auteur Justine Bateman en social media-entrepreneur Liz Eswein – die influencers omschrijft als infomercial-hosts.

De documentaire schijnt een mager lichtje op de achterkant van de influencer-cultuur en maakt helaas geen uitstapje naar hoe jonge mensen via sociale media ook hun stem hoorbaar maken over bijvoorbeeld ongelijkheid. Of dat er ook jongeren zijn die alleen beroemd willen worden om hun talenten zoals Chris. En hoewel het choquerend blijft hoe we voor de gek worden gehouden en de obsessie van mensen om instafamous te worden te zien, geeft de documentaire niet veel nieuwe informatie.