Emicida: AmarElo – É Tudo Pra Ontem: sociaal geëngageerde concertregistratie

De Braziliaanse rapper Emicida (een combinatie van ‘homicide’ en ‘MC’) verbindt in Emicida: AmarElo – É Tudo Pra Ontem (Het is allemaal voor gisteren) de geschiedenis van de slavernij in Brazilië met het heden, en met zijn werk. De rode draad in de eclectische documentaire is een sfeervol concert in het in São Paolo gelegen grootse Theatro Municipal, waar Emicida en zijn discipelen het podium betreden. Hier laat de gepassioneerde Braziliaan zien hoe divers zijn oeuvre is, en hoe hij is geïnspireerd door Amerikaanse hiphop en Afrikaanse volksmuziek; zwarte kunstenaars.

Want Emicida: AmarElo – É Tudo Pra Ontem draait om de zwarte mens in Brazilië, die lijdt en heeft geleden onder een repressieve, racistische politiek. Je kan Emicida in die zin beschouwen als een activist, die harmonie en verbroedering nastreeft. Dat hij – ook in de film – de handen ineenslaat met een religieuze voorganger en andere invloedrijke zwarte mensen uit de gemeenschap, komt niet als een verrassing. Emicida is de spil in een beweging die zich het lot van zwarte Brazilianen, die veelal in sloppenwijken wonen, aantrekt.

Maar omdat Emicida: AmarElo – É Tudo Pra Ontem draait om Emicida én zijn idealen, hinkt de film voortdurend op twee gedachten. Is het een concertregistratie? Of een sociaal-geëngageerd project? Want voor kijkers die Emicida niet kennen is de documentaire iets teveel een concertfilm. Kortom, Emicida: AmarElo – É Tudo Pra Ontem is vooral gemaakt voor de fans. Ondanks het feit dat Emicida zelf hard zijn best doet om meer te brengen dan liedjes, ondanks zijn pogingen om de film te verdiepen met interessante anekdotes, bespiegelingen en poëzie.