Devil in Ohio S01E01: onorigineel en gezapig

Foto credits: Ricardo Hubbs / Netflix

In de openingsscène van Devil in Ohio vlucht een tienervrouw (Madeleine Arthur speelt een soort Jane Doe) uit een mysterieus ogend landhuis, waarna ze op een landweg terechtkomt. Ze belandt met verwondingen in het ziekenhuis, waar psychiater Suzanne Mathis (Emily Deschanel) zich over haar ontfermt. Haar patiënt weet niet wie ze is en waarom ze is gevlucht. Al snel dient zich een sheriff aan uit het dorpje waar de vrouw vandaan lijkt te komen – hij informeert naar de Jane Doe. Mathis vertrouwt hem niet. En als de vrouw dreigt teruggestuurd te worden naar haar dorp – dat bekendstaat vanwege zijn amish-populatie – dan neemt de psychiater haar patiënt in huis.

Waarom ook niet? Mathis heeft een dochter van ongeveer haar leeftijd, en deze Jules (Xaria Dotson) kan ook wel een extra vriend gebruiken. Hoewel deze zet natuurlijk ook absurd is. De psychiater is evenwel niet vies van controversiële aangelegenheden; zo houdt ze af en toe therapiesessies met haar dochter, die ze op tenenkrommende wijze inboezemt dat je in het leven ‘niet alles op waarde hoeft te meten’, inclusief het aantal vrienden dat je hebt. De Jane Doe ontpopt zich intussen in haar nieuwe onderkomen als een soort geest die te pas en te onpas in slaapkamers en badkamers verschijnt.

Devil in Ohio is gebaseerd op het gelijknamige boek van Daria Polatin en heeft vast en zeker iets te maken met sektarisch geweld en het feit dat jonge mensen ontvankelijker zijn voor manipulatie vanwege hun onzekerheden. Zoiets. Het lijkt er niettemin op dat wie de serie verder kijkt dan de openingsaflevering afstevent op een teleurstelling: dat ligt deels aan de onorigineel ogende mise-en-scène (een villa die ‘eng’ moet lijken maar daar niet in slaagt), deels aan de clichés (het meisje dat zogenaamd, zogenaamd, haar naam niet weet) en deels aan de bovengenoemde gezapige dialoog.