Cursed S01E01-03: fantasierijke comfort-tv

Het tijdperk van koning Arthur spreekt al eeuwen tot de verbeelding. Het fantasiedrama Cursed gebruikt het raamwerk van de Arthuriaanse legende met een moderne wending: de lotsbestemming van een jonge vrouw wordt nu ontstoken om haar volk door een tijd van onrust te leiden.

Het genredrama is gebaseerd op de gelijknamige geïllustreerde roman van Frank Miller (Sin City) en Tom Wheeler (The Cape). De eerste afleveringen draaien maar om één vraag: wat zou er gebeuren als het legendarische Zwaard van Macht, ofwel Excalibur, nu in de handen viel van een koningin?

De jonge Nimue (Katherine Langford, 13 Reasons Why ) is het jongste lid uit een krachtige bloedlijn en bezit magische gaven. De wereld staat niet bepaald open voor de bovennatuurlijke krachten van de Fey. De religieuze groepering van de rode paladijnen – met een ijzeren hand geregeerd door vader Carden (Peter Mullan, Ozark ) met de huilende monnik (Daniel Sharman, Medici) aan zijn zijde – zijn op demonenjacht en laten een spoor van brandende dorpen achter zich. Nu de hoop verloren lijkt geeft Nimue’s moeder haar een missie om Merlijn de magiër (Gustaf Skarsgård, Vikings ) te bezoeken en het zwaard te overhandigen. Tijdens haar zoektocht krijgt ze hulp van de aspirant-ridder Arthur (Devon Terrell, Barry ), en krijgt Nimue gaandeweg inzicht in wie ze is, wat ze kan doen, en wat haar hart verlangt.

Binnen het fantasiegenre sluit Cursed perfect aan bij de huidige stroming waarin een moderne twist wordt gegeven aan klassiek materiaal – zie bijvoorbeeld ook de multiraciale cast in The Letter for the King. Cursed heeft een levendige visuele stijl, wat terug te zien is in de handgetekende animaties die worden ingezet om perspectieven en personages te verschuiven - het werkt zolang het met mate wordt gebruikt en het compenseert tevens enkele tekortkomingen in de VFX. De grafische handtekening van Frank Miller is terug te zien in de CGI-wolven, afgehakte handen en bloedspatten rechtstreeks op je beeldscherm.

Aan het einde van de eerste drie afleveringen heeft de serie een goed ritme te pakken, maar schemeren de eerste tekenen door dat zowel het geschreven materiaal als het acteerwerk niet al te sterk is – alhoewel Skarsgård zichtbaar geniet van zijn rol. De scenaristen worstelen namelijk met de balans tussen mythologie en de moderne wereld. Nimue is een welvertrouwde heldhaftige heldin, maar ook een kwetsbare jonge vrouw. Daarnaast is er aandacht voor inclusiviteit. Twee geliefden van hetzelfde geslacht worden onthuld waarbij Nimue aangeeft: ‘Je hebt niets verkeerds gedaan.’ Een waarachtige boodschap, maar het ligt er iets te dik bovenop.

Een jonge vrouw die bestemd is om de Vrouwe van het Meer te zijn, staat nu centraal in de mythe. Cursed biedt enerzijds een uniek perspectief op oude folklore, maar anderzijds lijkt het erop dat de serie in de val loopt door te veel te willen, en mogelijk niet de creatieve reikwijdte heeft om alle wensen te vervullen. Het is uiteindelijk een uitnodigend genredrama - een fantasiedrama dat hopelijk wél zijn belofte waarmaakt.