Column: Millennials en liefdesperikelen

Nog steeds is een veelvoorkomende vraag in films en televisieseries: wanneer ga je settelen? Denk bijvoorbeeld aan Friends en de lange relatie tussen Rachel (Jennifer Aniston) en Ross (David Schwimmer), die na tien seizoenen misschien wel definitief – of in ieder geval in ons collectieve geheugen – eindigden als een setje. Misschien hebben ze nu wel kinderen; een huisje, boompje en beestje. Achter die prangende vraag – zeg wanneer ga je settelen? – schuilt in die zin een stramien. Een levensstramien waar niet iedereen zich prettig bij voelt. Waarom zou je moeten of willen settelen? Fuck het huisje, het boompje én het beestje, denken velen.

Dit dilemma – het ‘geijkte’ levenspad versus het ‘vrije’ leven zonder verplichtingen – speelt niettemin wel een steeds grotere rol in televisieseries. In How I Met Your Mother leek het er lange tijd op dat de hoofdpersoon Ted Mosby (Josh Radnor) die hele moeder uit de titel ooit zou ontmoeten. Mosby datete met verschillende vrouwen, en was dan weer enige tijd single. Hij had simpelweg plezier. Toch werd het leven vervolgens weer voorgespiegeld als een bottleneck waarin het settelen wordt neergezet als een onafwendbare mijlpaal. Misschien wel omdat we ‘niet alleen willen sterven’, filosofeert actrice Jenny Slate in de romantische komedie I Want You Back , die vanaf komende vrijdag te zien is bij Amazon.

Slate speelt dertiger Emma, een argeloze receptioniste die niet doorheeft dat haar vriendje op het punt staat hun relatie uit te maken. Misschien wel omdat Emma haar leven – ze woont nog steeds in een studentenhuis en heeft haar studie niet afgemaakt – wel prima vindt. Er is in dit voorbeeld sprake van onverenigbare verwachtingen van het leven. Tegelijk toont de film de grote druk die aanwezig is bij millennials. Dat is ook te zien in The Tinder Swindler bij Netflix: een documentaire over een oplichter die op de datingapp Tinder speelt met de verwachtingen van vrouwen door zich voor te doen als een rijkaard.

Dat vrouwen hierin trappen ligt misschien deels aan hun – daar is-ie weer – naïviteit. Maar het is logisch. De oplichter is knap én rijk. Een perfecte combinatie. Hoewel The Tinder Swindler daarmee ook een zekere oppervlakkigheid blootlegt die ten grondslag ligt aan daten. En onbewust bijdraagt aan de mythe van de perfecte relatie. Dan toch maar terug naar I Want You Back waarin de boodschap min of meer is: soms krijg je je geliefde niet terug, maar dat is het leven, en daar kan je dan heerlijk mee dwepen.

Deze boodschap wordt nog beter voor het voetlicht gebracht in de ontroerende Noorse dramafilm The Worst Person in the World, die vanaf deze week in de filmhuizen te zien is. Het lijkt alsof Julie (Renate Reinsve) niet weet wat ze wil, ondanks dat ze samenwoont met een succesvolle cartoonist en buitengewoon intelligent is. Maar ze wil meer, ze wil fotograferen, misschien wel alleen wonen. In die zin weet ze misschien al dan niet onbewust wel wat ze wil, maar moeten wij dat als kijker beter leren begrijpen. Dat het huisje, boompje en beestje niet een heilige drie-eenheid is, maar slechts een manier om te settelen.

Je kan – en soms hebben films en televisieseries een didactische functie, goddank – ook settelen door het juist niet te doen. Door je te settelen in de wijde wereld.