Cold Pursuit: Liam Neeson neemt - alweer - meedogenloos wraak

Het is sinds het onverwacht grote succes van de film Taken uit 2008 (zie Netflix voor alle drie de films uit die franchise, en Videoland en Amazon voor de prequel-serie ) genoegzaam bekend dat de boomlange, onverstoorbare acteur Liam Neeson het erg goed doet als zwijgzame wreker in wrede actiefilms. In de rollen die hij daarin speelt is hij in zekere zin de opvolger van Clint Eastwoods cowboy- en politiepersonages uit de jaren zeventig en tachtig. Het recept is steeds hetzelfde, in de vele Taken-achtige films waarin Neeson sindsdien figureerde: hij is een stille, hardwerkende (vak)man - in Cold Pursuit is hij een sneeuwploeg-chauffeur die in de winter een ski-stadje in de bergen bereikbaar houdt - van wie een gezinslid door ongelofelijke hufters te grazen wordt genomen, waarna Neeson zich ontpopt tot een engel der wrake die zonder veel woorden genoemde hufters één voor één doodmaakt op steeds spectaculairdere manieren. En dan de aftiteling.

Zo is het ook in Cold Pursuit, een Engelstalige remake van een Noorse film, gemaakt door Hans Petter Moland, ook de oorspronkelijke regisseur. Neeson speelt Nels, wiens zoon door een vergismoord een voortijdige dood sterft, Nels in totale wanhoop achterlatend. Als Nels erachter komt dat ene Viking en zijn misdaadsyndicaat achter de moord zitten, neemt hij het heel onverstandig op tegen Viking en zijn entourage, daarbij geholpen door zijn eigen criminele broer en een rivaliserende Native American drugsbende. Dat laatste is een leuk aspect van Cold Pursuit, waarin indianen van de Cree-stam een hele hoop schermtijd krijgen, wat ongebruikelijk is in dit soort Amerikaanse actiefilms sinds Clint Eastwood zijn cowboyhoed aan de wilgen hing. Viking en de zijnen zijn domme idioten, wat een flinke dosis zwarte humor aan de film toevoegt, maar ze zijn wel gevaarlijk. Het kat-en-muisspel dat zich ontrolt is betrekkelijk voorspelbaar, maar goed uitgevoerd en onderhoudend.

De locatie in de bergen is oogverblindend mooi, het aantal doden - Nels wikkelt ze één voor één in kippengaas en lazert ze van een enorme waterval - is zeer indrukwekkend en als kijker leer je diep ontzag te hebben voor sneeuwschuivers en andere zware machinerie. Op het einde hebben we geleerd dat wraak, ook als die massaal is, je niet zoveel oplevert. Maar nietsdoen is ook geen optie: zie ook A Walk Among the Tombstones, een andere wraakthriller van Neeson die op Netflix staat. Als je die plus de Taken-films hebt gezien en leuk vond, moet je beslist ook naar Cold Pursuit gaan. Hoewel er niets nieuws onder de zon is, is deze film wel één van de betere in Neesons merkwaardige wraak-portfolio. Toch zit er meer humor en spanning in deze scène met Neeson uit de Ricky Gervais' komedieserie Life's too Short, dan in zijn gehele wraak-oeuvre. Liam Neeson steekt daarin geniaal onderkoeld en volstrekt dodelijk de draak met al zijn wraak-personages.