Chosen S01E01: verfrissende humor

Ooit profiteerde het Deense dorpje Middelbo van een florerende scheepvaartindustrie. Totdat de bedrijvigheid terugliep en de banen verdwenen. Nu is de plek een godvergeten gat, met als enige toeristische trekpleister een meteorietmuseum naast een gigantische krater. 17 jaar geleden sloeg de meteoriet in, vertelt de 17-jarige gids Emma (Malaika Mosendane) aan een schoolklas, terwijl ze achter de op een voetstuk geplaatste meteoriet staat. Na haar uitleg blijft een jongetje staan, die de echtheid van het object betwist. Hoe kan zoiets kleins zoiets groots aanrichten? Dat hij hem niet mag aanraken komt zeker omdat hij nep is?

Tegen wil en dank haalt Emma de glazen kap van de meteoriet zodat de wijsneus hem kan aanraken. Maar dan valt hij in duizend stukjes uiteen, en blijkt de meteoriet gemaakt te zijn van glas. Meteen trekt Emma haar hele omgeving in twijfel: is ze al die jaren voorgelogen? Als ze tijdens een avond op de kermis in een dronken bui rondbazuint dat de meteoriet nep is, en op de terugweg naar huis in slaap valt, dan wordt ze de volgende dag aangesproken door een groep jongeren die zich over haar hebben ontfermd: wat weet ze precies? Emma’s lotgenoten vermoeden namelijk een complot, iets met een ruimteschip. En omwonenden houden dit al 17 jaar geheim.

Het is een aloude vuistregel in horror- en sciencefictionseries: ouders liegen, jongeren zien de waarheid; volwassenen kijken liever de andere kant op; tieners hebben hun hart op de juiste plaats - zie bijvoorbeeld Stranger Things. Chosen , van de makers van het dystopische The Rain , borduurt hier vrolijk op voort. En hoewel de tieners bepaalde zaken niet weten, zie je ze als kijker al van mijlenver aankomen. Erg origineel is de Deense reeks in dat opzicht niet, hoewel de humor verfrissend is, zoals wanneer een van Emma’s vriendinnen vertelt dat het normaal is dat volwassenen liegen: haar 'ouders zijn niet uit eten, maar naar een parenclub'.