Bridgerton S02: minder seks, meer seksuele spanning

Laten we het maar gewoon gezegd hebben: vijftien maanden droog staan is écht te lang. In december 2020 gaven Shonda Rhimes ( Grey’s Anatomy , Scandal ) en showrunner Chris Van Dusen met Bridgerton  het Britse kostuumdrama een frisse facelift, met uitbundige kostuums, kamerorkestversies van hedendaagse pophits en een meer diverse cast dan je normaal van het genre gewend bent (op LHBTI-gebied valt er nog wel een hoop te winnen). Misschien wel de grootste trekpleister was het eerste seizoen de grote hoeveelheid uitbundige seks , vooral uitgevoerd door Daphne Bridgerton (Phoebe Dyvenor) en Simon Basset (Regé-Jean Page).

Hierbij alvast een disclaimer: het tweede seizoen, gebaseerd op het boek The Viscount Who Loved Me  van Julia Quinn, bevat beduidend minder seks, maar wel veel seksuele spanning.

De viscount, oftewel burggraaf, in kwestie is Anthony Bridgerton (Jonathan Bailey, Crashing ,  Broadchurch ), de oudste telg van acht (!) in de Bridgerton-familie (ieder kind is op alfabetische volgorde vernoemd). Sinds de voortijdige dood van zijn vader tien jaar eerder is Anthony het hoofd van de familie. Een taak die hij heel serieus neemt. Met eenzelfde ernst en aandacht start hij zijn zoektocht naar een bruid. Anthony ziet trouwen als een plicht (hij heeft een lijst met vereisten!). Liefde komt er niet bij kijken.

Ook de net uit India overgekomen Kate Sharma (Simone Ashley, Sex Education ) heeft dit balseizoen maar één doel: haar beeldschone jongere zusje Edwina (Charithra Chandran) aan een geschikte maar vooral ook liefdevolle match helpen. Iedere vrijgezel van goede komaf en met een goed hart maakt kans. Iedereen, behalve Anthony.

Ondanks dat we dit keer zonder de aanzienlijke charmes van Hertog Simon moeten doen - Phoebe steekt nog wel af en toe haar hoofd om de deur - is het tweede seizoen eigenlijk een verbetering. Want hoe leuk het ook is om twee knappe mensen tekeer te zien gaan als konijnen, het grote obstakel dat Simon en Daphne moesten overwinnen werkte – zeker voor de huidige, meer wereldwijze kijker – onvermijdelijk op de lachspieren: Simon heeft zich, om zijn tirannieke vader dwars te zitten, heilig voorgenomen nooit voor nageslacht te zorgen, dus eindigt tijdens de seks zijn zaad niet in Daphne, maar altijd in een zakdoekje. Daphne is op haar beurt zo beschermd opgevoed dat ze geen idee heeft dat dit de reden is waarom ze nooit zwanger zal kunnen worden.

Dan is het dilemma van Kate en Anthony een stuk herkenbaarder, en schrijnender. Al vanaf de eerste keer dat ze verbaal de degens kruisen is duidelijk dat Kate en Anthony voor elkaar zijn gemaakt. Ze zijn allebei gedreven, temperamentvol, competitief en loyaal. Hun familie gaat voor alles. Maar doordat ze zich zo blindstaren op wat ze denken dat het beste is voor hun familie, gaan ze – al dan niet bewust – voorbij aan hun eigen geluk.

Zo’n sterke hoofdlijn heeft wel één nadeel: ieder extra zijlijntje voelt er eigenlijk als één teveel, ondanks de nog steeds erg gezellige chaos in huize Bridgerton en het altijd betrouwbare snobisme van de ‘ton’, de Britse beau monde. Koningin Charlotte (Golda Rosheuvel) probeert nog steeds de identiteit van anonieme roddelcolumniste Lady Whistledown (stem van Julie Andrews ) te achterhalen: in werkelijkheid muurbloempje Penelope Featherington (Nicola Coughlan, Derry Girls ), die, tussen haar schrijfwerk door, stilletjes hunkert naar Colin Bridgerton (Luke Newton). Ondertussen moet haar konkelende moeder, Lady Portia (Polly Walker, Rome ), weer flink aan de bak nu haar dode echtgenoot hen met grote schulden heeft achtergelaten. Eloise Bridgerton (Claudia Jessie) zorgt nog wel voor een frisse wind iedere keer wanneer ze zich onder dwang van moeder Violet (Ruth Gemmell) op chique feesten en partijen moet begeven.

Benedict Bridgerton (Luke Thompson) blijft ook dit seizoen de zwakke schakel. Hij vult zijn tijd voornamelijk met twee dingen: het schilderen van én het seksen met zijn vrouwelijke schildermodel.

In de boeken is zijn verhaal als derde aan de beurt ( Shonda Rhimes zelf zou graag aan iedere Bridgerton-telg één seizoen wijden). We houden ons hart vast.