Black Lightning S01E01: Gestileerde stripboekverfilming

Nina Simone’s cover van Strange Fruit is misschien wel een van de meest bitterzoete performances uit de popgeschiedenis. Hoe ze zwoel en indringend zingt over het ‘vreemde fruit’: een metafoor voor gelynchte zwarte Amerikanen die levenloos aan bomen hangen. Het lied, dat werd geschreven in 1937, wordt vandaag de dag te pas en te onpas gebruikt in films en op televisie. Zo ook in de openingsscène van de pilotaflevering van Black Lightning: om de perikelen in het gefictionaliseerde Freedland – een stad die wordt geteisterd door een corrupt politieapparaat en gangstergeweld – te onderschrijven.

Of dat smaakvol is, moet nog blijken. Maar dat er ook vandaag de dag in Amerika een probleem is, als het gaat om racistische dienders en een falend onderwijssysteem, staat buiten kijf. Diep vanbinnen weet Jefferson Pierce (Cress Williams) dat ook wel. Sinds enkele jaren zwaait hij de scepter over een scholengemeenschap die dankzij zijn inzet uit handen is gebleven van criminele bendes. Maar nu zijn dochter Jennifer (China Anne McClain) flikflooit met een pistool dragende recidivist, komt de dreiging wel heel dichtbij. Moet Jefferson zijn oude bijbaan als Black Lightning – een lokale superheld – weer oppakken?

‘Je voegt nog meer duisternis toe aan een nacht zonder sterrenhemel’, zo waarschuwt hij met dit citaat van Dr. Martin Luther King zijn Jennifer, en daarmee ook zijn andere dochter Anissa (Nafessa Williams). De laatstgenoemde idealist geeft parttime les op de scholengemeenschap, en cultiveert haar eigen superkracht, getuige een scène waarin ze een gootsteen doormidden breekt. Dus is het aan Jefferson om zijn dochters in het gareel te houden; met hulp van mentor Peter Gambi (James Remar) die overdag fungeert als zijn kleermaker, en die hem na sluitingsuren voorziet van een nieuw in het oog vallend kogelwerend tenue.

Zo begint de strijd tegen gerechtigheid, in deze nieuwe, gestileerde stripboekverfilming van DC Comics. Met de eerste zwarte superheld uit hun stal. Voor het eerst geschetst in 1977; door tekenaar Trevor Von Eeden, met tekst van Tony Isabella. Isabelle kwam op zijn beurt bij Marvel vandaan, waar hij had gewerkt aan Luke Cage. Cage – wiens verhalen zijn verfilmd voor Netflix - is trouwens niet de eerste zwarte superheld bij Marvel; dat is Black Panther, die voor het eerst verscheen in 1966, en binnenkort in een naar verluidt grootse verfilming, met Chadwick Boseman in de titelrol.

De eerste zwarte superheld was Lion Man, verschenen in een Afro-Amerikaans stripboek uit 1947. De thema’s lijken sindsdien in sommige opzichten hetzelfde gebleven. Getuige Jeffersons strijd tegen de politie: telkens wordt hij – lang, breed en knap, in een maatpak – onterecht aangehouden door de politie. In de eerste aflevering neemt hij wraak. Wanneer 2 agenten hem aanvallen met tasers, gebruikt hij zijn superkrachten om het duo te elektrocuteren. In de media wordt het optreden van dit mysterieuze verschijnsel omschreven als een ‘aan drugsverslaafde’ man. Maar wij weten beter: de terugkeer van Black Lightning voelt uitermate bevredigend.