Alles over series, tv en film. Vanaf de redactie van de VARAgids.

Bayoneta: voorspelbaar maar doeltreffend

  •  
29-03-2019
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
Bayoneta
Acteur Luis Gerardo Méndez – bekend van Club de Cuervos – is in topvorm in dit boksdrama.
Het is een vaak verfilmd thema: de oud-bokser die op leeftijd – achterin de dertig, begin veertig – is en zijn rentree maakt. Vaak uit pure noodzaak, vanwege geldproblemen. Dan wordt er teruggegrepen naar de enige discipline waarin ze grossieren: het incasseren van klappen; het verbijten van de pijn. In Bayoneta – de 'bajonet' is de ironisch genoeg weinig passende bijnaam van de hoofdpersoon – maken we kennis met Miguel (Luis Gerardo Méndez uit Club de Cuervos, nu ineens in een onvervalst dramatische rol): een Mexicaan in den vreemde. Samen met Denis (Brontis Jodorowsky, ja de zoon van) stoomt hij in een Finse boksschool – of all places – een dommekracht klaar voor zijn grote gevecht.
De film opent met de (traumatische) reden waarom Miguel – in eerste instantie – niet meer in de ring staat: na een gewonnen wedstrijd beleeft hij een inzinking (de reden waarom zien we pas in de derde akte). Zijn bebloede, gehavende lijf trilt; hij is op. De camera zit hem dicht op de huid. Dan volgt een flashforward: we zien de ontheemde Mexicaan in een besneeuwd landschap. Hij heeft zich vervreemd van zijn dochter, om krachtpatsers op Spartaanse wijze te leren hoe ze de man voor hun tussen de touwen eens flink onder handen kunnen nemen. Wanneer dit plan mislukt, voelt Miguel zich verplicht om zijn eigen lichaam opnieuw in de waagschaal te stellen.
8939.w1920.0.d691fd3
Dan volgt het ‘Rocky’-moment. Rennen door de sneeuw, optrekken, sparren, en nog eens rennen door de sneeuw. Regisseur Kyzza Terrazas kleurt netjes binnen de lijntjes van het boksgenre. Hoewel zijn film aanzienlijk vuiger is dan zijn Amerikaanse tegenhangers, worden de conventies wel gerespecteerd. Dat is ook het moeilijke aan het visualiseren van boksen an sich: het is al vaak zo goed gedaan. Dan valt te denken aan Scorsese’s Raging Bull (1980), of aan het kleine, maar fijne Slowaakse drama Koza (2015) van Ivan Ostrochovský. Bayoneta is daarom nogal voorspelbaar. Hoewel Terrazas wél de juiste componist heeft gekozen (niet-Europese deuntjes onder een Fins landschap sorteren een bijna surrealistisch effect).
Boven alles manifesteert Luis Gerardo Méndez zich als een acteur die een titel kan dragen. Mede dankzij zijn artistieke inspanning is Bayoneta net iets meer dan een onverteerbare sportfilm.
Bayoneta, vanaf 29 maart 2019 op Netflix
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van de Lagarde!