Back to 15 S01E01: niet erg authentiek maar wel geestig

Het is 2006: de 15-jarige Anita (Maisa) zit op haar kleurrijke slaapkamer – waar een poster van Amélie Poulain (uit Amélie , 2001) haar muur siert – achter haar pc en vraagt zich hardop af wanneer de internetpagina die ze heeft aangeklikt eindelijk wordt geladen. De jongeling heeft namelijk haar eerste blog aangemaakt. Nu nog een foto: ‘Ik lijk net op Amélie.’ In de voice-over mijmert Anita vervolgens hoezeer ze uitkijkt naar haar volwassen leven. Maar dat volwassen leven, dat weten wij volwassenen maar al te goed, is zeker ook niet altijd zaligmakend. En de 30-jarige Anita (nu gespeeld door Camila Queiroz), in 2021, kan dat zeker beamen.

Haar leven is een chaos, getuige de rommel in haar appartement. Als haar zus vervolgens gaat trouwen zet de jaloerse dertiger zichzelf schromelijk te kakken. Waarop ze tijdens een dramatische huilbui op haar kamer ineens wordt getransponeerd naar haar 15-jarige zelf. Oftewel, ze kan een en ander rechtzetten in het verleden; het nog eens opnieuw doen, maar dan beter. Bovendien weet ze al hoe de toekomst - inclusief selfies en sociale media - eruit zal zien. Maar Anita begint echter de oneffenheden van haar klasgenootjes te benoemen, en als een soort matchmaker te acteren die verliefde tieners bijeenbrengt. Terwijl ze dus – en dat ligt er dik bovenop – aan zichzelf zou moeten werken.

Dat dringt echter nog niet tot haar door. En ook belangrijk: zaken die ze in het verleden verandert hebben implicaties voor het heden. Dat heeft zijn voordelen: al in de eerste aflevering zorgt Anita er al dan niet onbedoeld voor dat de bovengenoemde bruiloftsscène nooit zal plaatshebben. Maar haar leven wordt er daardoor niet wezenlijk beter van, en dat is wel de bedoeling. Back to 15 is in die zin een niet erg authentieke maar wel geestige coming-of-age-reeks waarin een puber in het verleden een beter mens kan maken van haar huidige ik.