Angel S01-S05: Angel, bovennatuurlijke privédetective

Een vampier vervloekt met een ziel.

Het bovenstaande zinnetje vat zowel de aantrekkingskracht als de tragiek van vampier Angel (David Boreanaz, Bones) perfect samen. Voor Angel is het hebben van een ziel geen zegen, maar een kwelling – vandaar waarschijnlijk ook zijn haast constante gepijnigde blik. Angel maakte voor het eerst zijn opwachting in Buffy the Vampire Slayer (al te zien bij Disney+, en bij Amazon Prime Video), waarin tiener en vampierjager Buffy (Sarah Michelle Gellar) als een blok viel voor de mysterieuze en zwaarmoedige eeuwenoude vampier.

Hun liefde is geen lang leven beschoren. Iedere keer wanneer Angel een moment van volmaakt geluk beleeft – zoals tijdens de seks met Buffy – verandert hij namelijk terug in de bloeddorstige Angelus, de zielloze vampier die hij was voor hij werd vervloekt. Dus besluit Angel aan het einde van het derde seizoen Buffy en Sunnydale te verlaten om in L.A. een bovennatuurlijk detectivebureau (en een eigen spin-off) te beginnen.

Daar kruist Angel al snel de paden met een oude bekende: Cordelia Chase (Charisma Carpenter), een medescholier van Buffy, die wacht op haar doorbraak in Hollywood maar in de tussentijd best wat hand-en-spandiensten voor Angels detectivebureau wil verrichten. Ook krijgt hij het eerste seizoen hulp van Doyle (een kort maar krachtig optreden van Glenn Quinn), half mens, half demon, die visioenen ontvangt van wat er komen gaat. We hoeven ook niet lang te wachten voordat de belangrijkste aartsvijand van Angel en kompanen zich aandient: Wolfram & Hart, een advocatenkantoor voor duivels en demonen.

Natuurlijk, Angel de spin-off zou er niet zijn geweest zonder Buffy, maar ondanks een aantal welkome uitstapjes naar het Buffy-universum en gastoptredens van Willow (Alyson Hannigan), Drusilla (Juliet Landau), Faith (Eliza Dushku) en – uiteraard – Buffy zelf, staat de serie ook prima op eigen benen, met nieuwe personages zoals karaokebarhouder – en demon – Lorne (Andy Hallett) en wiskundig genie Fred (Amy Acker). En al klinkt de opzet op papier als formulewerk – vampier bestrijdt iedere week bovennatuurlijk misdaad in L.A. – dat is in de uitwerking allerminst het geval.

Showrunner Joss Whedon (Firefly, The Nevers ) is sowieso meer geïnteresseerd in het overkoepelende verhaal en in hoe mensen veranderen door de keuzes die ze maken, dan in elke aflevering een nieuwe ‘zaak van de week’. In Buffy was het Willow die zich van een gedwee muurbloempje ontpopte tot een angstaanjagende wraakgodin. In Angel is het Wesley (Alexis Denisof, inmiddels al bijna twintig jaar getrouwd met Hannigan), die het in Buffy wat betreft ruggengraat moest afleggen tegen collega Giles (Anthony Head), die gepokt en gemazeld het strijdtoneel zal verlaten.

Niet dat Whedon geen misstappen maakte. Het bestaan van Connor (Vincent Kartheiser, Mad Men ), de mensenzoon van Angel, zouden we het liefst voorgoed uit ons collectieve geheugen verwijderd zien. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de waardeloze manier waarop Cordelia door Whedon in het vierde seizoen de serie uit werd geschreven, omdat actrice Carpenter het waagde zwanger te worden. (Carpenter liet zich eerder dit jaar uit over Whedons ‘terloopse wreedheid’ op de set en kreeg daarbij bijval van oud-collega’s.)

Toch is het vijfde en laatste seizoen van Angel een van de sterkste tv-seizoenen die Whedon ooit maakte, met de terugkeer van vampier Spike (James Marsters) – naar het gekibbel van Spike en Angel kunnen we wel uren luisteren – een aflevering waarin Angel in een Muppet verandert, een tragische dood van een geliefd personage en een open einde dat de ‘cliffhanger’ uit Thelma & Louise met gemak naar de kroon steekt.